گاهی به عملکرد مجلس نسبت به دولت قبلی به وضوح این واقعیت تلخ را نمایان می کند که، نوع برخورد و مواجهه ای که مجلسی ها به ویژه مجلس نهم با دولت احمدی نژاد داشتند، هیچ مجلسی با هیچ دولتی نداشته است، هرچند در این مسیر خود دولت هم بی تقصیر نبود، لکن عقده گشایی های مجلسیان نسبت به دولت قبلی در نوع خود یک پدیده ی بی نظیر بود.
این در حالی بود که کسانی هم که بعضا در مجلس از خدمات دولت دفاع می کردند و یا به نوعی با آن همسو بودند، مورد غضب قرار می گرفتند و با عنوان وکیل الدوله مورد هجمه قرار می گرفتند.
حال بعد از انتخابات و روی کار آمدن دولت جدید، نه تنها "وکیل الدوله" بودن مذموم و مغضوب نیست، که یک افتخار و نشانه ی اعتدال هم محسوب می شود! نکته ی جالب تر این است که در حال حاضر اگر کسی وکیل الدوله نباشد و بخواهد با رای و نظر مستقل خود نسبت به دولت جدید و اعضای کابینه آن انتقاد کند مورد انواع هجمه ها و اهانت ها از سوی رسانه ها و حامیان دولت و "وکیل دوله" های حاکم در مجلس قرار می گیرد. فقط کافی است نگاهی به رسانه ها و اظهارنظرهای برخی چهره های نزدیک به دولت در طول همین چند روزی که کار رای اعتماد به اعضای کابینه در مجلس مورد بررسی قرار می گیرد داشته باشید تا ببینید چه برخوردی با نمایندگان مجلس که از برخی از اعضای کابینه انتقاد می کنند و در مخالفت با آن ها نطق می کنند شده است و چه هجمه ای سنگینی علیه این افراد صورت گرفته است.
فضای مجلس اصولگرا -که زننده ترین و بدترین برخوردها را با دولت قبلی داشت- امروز به قدری متفاوت از قبل شده است که به نظر می رسد انگار این ها بیشتر نمایندگان دولت هستند تا نمایندگان مردم! و "وکیل الدوله" بودن در دولت فعلی به افتخاری برای برخی از نمایندگان تبدیل شده است.
رویکرد مجلس اصولگرا در مواجهه با دولت جدید به قدری متفاوت از قبل است که نماینده ی اصولگرایی که در مخالفت با دولت قبلی از هیچ تلاشی دریغ نمی کرد و در مخالفت با دولت تا جایی پیش رفت که حتی در رسانه منتسب به خود نیز از اهانت های مکرر به رئیس دولت های نهم و دهم نیز چیزی کم نگذاشت، حال با این استدلال که وضعیت کشور در شرایط سخت و فشار قرار گرفته است، در موافقت با کلیات کابینه دولت یازدهم به نطق می پردازد.
یا نماینده ی دیگری که تنها کارکرد وی در زمان مسئولیت نمایندگی اش مخالفت های مداوم با نقاط قوت و ضعف دولت های نهم و دهم بوده است؛ تا جایی که حتی زمانی که دکتر احمدی نژاد در سفر تاریخی به لبنان به سر می برد، وی در صحن علنی مجلس برای سئوال از وی امضا جمع آوری می کرد! حال شاهد آنیم که امروز به یک "وکیل الدوله" ی تمام عیار تبدیل شده است و برای حمایت از دولت جدید از یک سو و تلاش برای از صحنه به در کردن منتقدان از سوی دیگر، چیزی کم نمی گذارد.
در واقع آنچه بعد از روی کار آمدن دولت جدید شاهد آن هستیم این است که مخالفان بی و چون چرای دولت قبلی و وکیل الدوله های فعلی، تلاش می کنند تا با همراهی رسانه های رنگارنگ به واسطه شعار اعتدال گرایی همه ی منتقدین خود را با چوب افراطی گری از صحنه به در کنند و این استراتژی که "هرکسی که منتقد آن ها است پس افراطی است"را به منصه عمل در آورند. استراتژی که برای جا اندختن آن در جامعه، ده ها سایت و روزنامه ی رنگارنگ دست به کار شده اند.
