درس بزرگ عاشورا "هیهات منا الذله" در برابر طاغوتیان در طول تاریخ است نه مذاکره و دست دادن و راه رفتن و نرمش ذلیلانه در برابر ابن زیادها و یزیدیان دوران. امروز مصداق بارز لعن های زیارت عاشورا و لعن یزید،شعار "مرگ برآمریکا" است.شعاری که برخی منافق صفت درصدد تضعیف وکم رنگ کردن آن هستند.نمی شود رابطه با یزید را باخوشبینی وامید حل کرد.باشمر و یزید نمی توان با رویه تساهل وتسامح کنار آمد.با دیپلماسی کوفیانه نمی شود به سوی قله های سربلندی وافتخار حرکت کرد.
تاریخ برای درس اندوزی وعبرت گیری است نه صرف داستان سرایی.بایستی وقایع عاشورا ومعارف عاشورا به گونه ای بیان شود که به درد حال وآینده جامعه اسلامی و مردم مسلمان بخورد نه اینکه ما را در گذشته نگه دارد. باید محرم وعاشورا در سبک زندگی وبصیرت افزایی و...کاربرد داشته باشد و به عاشورا نگاهی "آینده نگر" داشته باشیم نه "گذشته نگر".
سخنرانی ها و مداحی ها وعزاداری ها باید در راستای دشمن ستیزی وظلم ستیزی واستکبارستیزی باشد نه سکولار.عاشورا خط بطلانی برسکولاریسم است.اگر ائمه اطهار در سیاست دخالت نمی کردند وبی تفاوت بودند هیچ کدام شهید نمی شدند.
درس مهم عاشورا استکبارستیزی و ظلم ستیزی است نه مسامحه ومعامله با دشمن.اگر امام حسین (ع) بنای مسامحه ومذاکره ومعامله وکوتاه آمدن در مقابل دشمن داشت هرگز شهید نمی شد.خود ایشان فرمود:"مثلی لایبایع مثل یزید"مثل من با مثل یزید بیعت نمی کند ومعامله نمی کند.درس بزرگ عاشورا "هیهات منا الذله" در برابر طاغوتیان در طول تاریخ است نه مذاکره و دست دادن و راه رفتن و نرمش ذلیلانه در برابر ابن زیادها و یزیدیان دوران. امروز مصداق بارز لعن های زیارت عاشورا و لعن یزید،شعار "مرگ برآمریکا" است.شعاری که برخی منافق صفت درصدد تضعیف وکم رنگ کردن آن هستند.نمی شود رابطه با یزید را باخوشبینی وامید حل کرد.باشمر و یزید نمی توان با رویه تساهل وتسامح کنار آمد.با دیپلماسی کوفیانه نمی شود به سوی قله های سربلندی وافتخار حرکت کرد.
بایدیزیدها وعمرسعدها وابن زیاد ها وشمرهای زمانه را شناخت وبا آنها مبارزه کرد و حسین(ع) زمانه را شناخت وعباس وار گرد شمع وجودش پروانه وار چرخید و اطاعت کرد ...باید چشم به فرمان ولی زمانه دوخت نه خواص بی بصیرت. عاشورا برای نگریستن است نه فقط گریستن.باید قمه وشمشیر را به سر دشمن زد نه سر خود...
ولایتمداری مهمترین درس عاشوراست که باید پول وپست ومقام وهمه دلبستگی ها را به پایش ریخت.به راستی اگر ما در روز عاشورا بودیم در کدام جبهه بودیم؟امروز در کدام جبهه ایم؟ آیا مولای خود را به پول ومال ومقام و...می فروختیم یا جان برکف در کنارش بودیم؟امروز چگونه ایم؟ آیا در مقابل امان نامه برای رفع تحریم ها -آنهم با وعده نسیه - حرف ولی فقیه زمان را زیر پا می گذاریم وتنهایش می گذاریم یا مطیع ایشان هستیم؟ آیا در مقابل نقض خطوط قرمز در برجام سکوت می کنیم یا بصیرت افزایی می کنیم.
عاشورا درس می دهد که نباید ولی زمان حود در برابر فتنه گران ومنافقان تنها گذاشت.عاشورا حاصل سکوت در برابر جریان فتنه ونفاق است.عاشورا محصول تنها گذاشتن امیرمومنان،علی علیه السلام در برابر جریان مرموز نفاق وفتنه در قضیه سقیفه(بخوانیدسخیفه) است.اگر خواص بی بصیرت ولی زمان را تنها گذاشتند نگذاریم ولایت بی کس بماند.
تک تک اعمال ما جبهه ما را مشخص می کند که حسینی هستیم یا یزیدی؟مبارزه حق وباطل همیشه بوده وخواهد بود.حرکت میان حق وباطل اعتدال نیست نفاق است.امتحان عوض نمی شود عرصه امتحان عوض می شود."کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا".آیا به تکلیف امروز خود در عرصه فرهنگی وسیاسی واقتصادی وعلمی و...برای تقویت جبهه حق به درستی عمل می کنیم یا...؟در انتخابات اهداف انقلاب را در نظر می گیریم یا منافع شخصی وشهری وگروهی را؟به جریان فتنه ونفاق رای می دهیم یا جریان ولایی وانقلابی؟ نباید بگذاریم در انتخابات افرادی چون ابوموسی اشعری ها(که از ساکتین فتنه بود) انتخاب شوند وجریان فتنه وتحمیل که اهل سازش با طاغوت است زمام امور را به دست گیرند.اگر ما امروز رهبر خود را تنها گذاریم نباید کوفیان را ا شماتت کنیم.
حسینی بودن امروز تنها خلاصه در اشک ریختن و سینه زدن و هیئت رفتن نمی شود. اگر عاشورایی هستیم، باید ببینیم یزید روزگار کجای این میدان ایستاده. ما باید آنقدر سرسنگین باشیم که یزید مستکبر امروز برای سرمان جایزه تعیین کند. و ابن زیاد حاضر باشد، سر به تنمان نباشد.
عاشورایی اصیل آن است که هم از تبار یزیدیان دیروز تبری جوید، هم از یزیدیان امروز! حسین به تنهایی دربرابر استکبار زمان خود ایستاد، اکنون چه کسی باید بار مقاومت در برابر ظالمان و مستکبرین امروز را بر دوش خود بکشد؟ حسین علیه طاغوت روزگار خود قیام کرد و به مبارزه پرداخت؛ برای حسینی بودن و حسینی ماندن، تنها به عزاداری نمی توان اکتفا کرد. امروز هم حسینی ماندن، بدون قیام علیه ظلم و جور و فسق و فجور مستکبران میسر نخواهد شد.
درس عاشورا استکبار ستیزی و"نه" گفتن به امان نامه شمرهای زمانه است.هرچندممکن است برخی با شعار اعتدال! آن حرکت بصیرانه وانقلابی علمدار کربلا را تندروی وافراطی قمداد کنند!
عاشورا درس می دهد که سابقه مهم نیست وملاک حال فعلی افراد است. امثال شمر که سابقه حضور در رکاب امام علی (ع) در جنگ صفین را داشتند و تا مرز شهادت هم پیش رفتند چرا وچگونه در مقابل فرزندعلی(ع) ایستادند وسر از بدن آن دردانه خداوند جدا کردند؟
عاشورا درس می دهد که مبادا "هل من ناصر ینصرنی؟" حسین زمان را نشنیده بگیریم ودر جولان شعارهای ظاهرا معتدل دست یاری از حقیقت و امامت وولایت بکشیم.نکند برای دست یابی به مظاهر دنیوی چشم به صدقه شیطان بزرگ وطاغوت زمانه بدوزیم وراه نفوذ و بازرسی آنان ا در مملکت حسینی باز کنیم.
نکند عزاداری ما به ظواهر وبعضا خرافات و تشیع انگلیسی بدل شود واصل عزاداری برای ما هدف باشد که آن وقت باید مظلومیت حسین (ع) را در هیئت ها نیز شاهد بود...
